Lit, wat by âlds wenst wie en wize,
ús ek de Hear hjir hulde jaan!
Elk sil no God lof bringe en prize,
want Hy woe grutte dieden dwaan.
Kom rop oeral mei stimme en skal:
De tank om dit ús lot
komt nimmen ta as God!

 

O, wol 't ferstean!
Jo lit gjin bidler gean;
Jo hearre yn ingletongen
ferloste sunders sjongen:
o, wol 't ferstean.

Ferlosser, Freon, o wille en winsk
fan dy't Jo kenne, nim it liet
dat Jo yn 't stof in stjerling biedt,
de lofsang fan in sûndich minsk.
In sûnder, in ferloste, o Hear,
en no gjin sûnder mear.

1 It wurd dat jim ta libben brocht
hoecht net te djip, te heech net socht
foar minsken, dreech om 't oan te nimmen;
it is in teken yn jim hân,
en yn jim each in ljochte brân,
't ropt dei oan dei mei kleare stimme.

3 Ast nei de hege himel sjochst,
hoe fier datsto ek sykje mochtst,
der komt gjin antwurd út 'e sfearen.
It stiet net yn 'e stjerren skreaun -
allinne in geast, fan Gods Geast dreaun,
wit: Hy hat macht ús te bekearen.
 

2 It is oan de oare side net.
Wat seisto dan: „Ik ha ferlet
om oaséanen oer te stekken;
wa bringt út fiere streken wei
foar my de djippe wysheid mei?
Wa wit it riedsel út te sprekken?"

4 't Wurd fan syn rjocht en trouferbûn,
it is dij yn 'e mûle jûn,
Hy woe it dij yn 't herte skriuwe.
Dêr klinkt de kleare stim fan God,
de treast en tucht fan syn gebod,
dy wolle dij ta 't libben driuwe.
 

1 Jo hillich wurd, o Heare,
giet hiel myn libben mei
en sil my stjerren leare
oant op myn lêste dei.
Jo wurd, yn toarre streken
it brea foar myn ferlet,
stiet as in died en teken
te brânen yn myn hert.
 

2 Ik haw it ja-wurd sprutsen.
Hjir kaam ik op Jo ta.
Jou, dat ik ûnferbrutsen
by Jo myn kommen ha.
Och, dat oan dwaan en sizzen
jo wurd syn segel hong,
om ider út te lizzen,
wat God yn my begong.

God ropt ús, minsken, ta de die,
Hy wachtet, bliuw net stean.
Kom mei, wês ree om eltse wei
dy't Hy ús wiist, te gean.
Wy witte dat, wat komme mei,
dochs God it fjild behâldt
en dat, wa't alles weagje doar,
it fjoer draacht troch de wrâld.

2 God ropt en stiet mei sterke krêft
fan al ús swakkens noed
Wês bliid, dat Hy ta 't hege doel
ús gongen fèst bestjoert;
dat elk fan ús, oer igge en grins
syn takomst skôgje mocht,
dêr't alle minsken bruorren binne
yn 't iene godlik ljocht.

God ropt en stiet mei sterke krêft
fan al ús swakkens noed
Wês bliid, dat Hy ta 't hege doel
ús gongen fèst bestjoert;
dat elk fan ús, oer igge en grins
syn takomst skôgje mocht,
dêr't alle minsken bruorren binne
yn 't iene godlik ljocht.

2  Nim myn hannen, jou se macht
ta jo wurk by dei en nacht.
Nim myn fuotten, dat se stil
gean de wegen fan jo wil.

 

1 Nim myn libben, lit it, Hear,
tawijd wêze oan jo ear.
Nim myn oeren en myn tiid,
dat ik foar it goede striid.
 

10 Nim myn leafde alhiel, o God,
wês har heechste en djoerste skat.
Wat ik bin en wat ik ha
bring ik nei jo alter ta.

7 Nim, o Treaster, ek myn smert.
Jo ferachtsje ús triennen net.
Stean my yn myn swakkens by,
dat ik krêft fan Jo wer krij.

De hill’ge Geast, it ivich Ljocht fan God,
sil Kristus’folk yn alle wierheid liede.
Hy jout har krêft by alle skimp en spot
en sil yn ivichheid net fan har skiede.
Hy bliuwt yn leafde_oant op é jongste dei
Gods tsjerke nei.
 

De hear is trou, syn plannen binne wis,
Hy kiest wa’t sines binne,_en ropt harnamme.
Dy’t wit wat no en yn ‘e takomst is,
Hy hâldt syn wurd en lit gjinien beskamme;
en de_ieuwen troch fiert Hy syn plannen út
nei fêst beslút.